« Terug naar overzicht

Hoe gaat het met TeamNL bocciaspeler Daniel Perez?

Hoe is het om als topsporter te schakelen van de zekerheid van een 4-jarige Paralympische cyclus, naar een onzeker bestaan waarin je even niet weet waarvoor je traint? We vroegen het Daniel Perez, speler van TeamNL Boccia en zilveren medaillewinnaar tijdens de Spelen in Rio de Janeiro.

Het is begin maart 2020, Daniel is volop in voorbereiding op de Paralympische Spelen in Tokio. Hij heeft in 2019 een goed seizoen achter de rug met zilver op het EK en voelt zich klaar voor het aankomende toernooi, eind maart in Zagreb. Het zou een bijzonder seizoen worden waarin hij zijn lange carrière zou afsluiten met Tokio als laatste hoogtepunt.

Tegelijkertijd volgt hij het nieuws rondom het coronavirus in China al weken op de voet. Hij heeft vroeg in de gaten dat het de wereld wel eens op zijn kop zou kunnen zetten en gaat met een dubbel gevoel naar de trainingen. Hij voelt zich er niet helemaal fijn bij en is bang besmet te raken. Ondanks dat het een flinke domper is, is er ook de opluchting wanneer hij half maart in thuisquarantaine moet.

Nu, een half jaar later, maken we de balans op. Hoe is het met hem, hoe traint hij en wat heeft de situatie rondom het coronavirus met hem gedaan?

“Ik was eerlijk gezegd opgelucht toen ik in thuisquarantaine moest”

Hoe is het met je?

“Het gaat goed! Buiten het hele corona gebeuren gaat alles wel zijn gangetje. Ook qua gezondheid gaat het goed gelukkig, geen klachten!”

Hoe heb je de afgelopen maanden beleefd?

“In de woning waar ik hulp in de zorg krijg, waren de regels strikt en heb ik van half maart tot augustus in thuisquarantaine gezeten. In het begin mocht ik ook helemaal niemand thuis ontvangen, dat was wel eenzaam. Gelukkig mocht er na een paar maanden wel één persoon per dag langskomen. Om goed met de nieuwe situatie om te gaan heb ik heel bewust een weekprogramma voor mezelf gemaakt, waarin ik de balans tussen trainen en ontspannen heb gezocht. Ook heb ik een aparte werkkamer ingericht waar ik mijn trainingen en administratie kon doen. Alles om een gezond werkritme te behouden! Doordeweeks sta ik vroeg op en begin ik met een fitnesstraining op mijn handbike en met gewichten die ik thuis heb liggen. ‘s Middags zit ik achter m’n laptop om het een en ander te regelen met trainers, teamgenootjes en stagiaires. In het weekend probeer ik in een echt weekendgevoel te komen: uitslapen, genieten van een cappuccino en met mijn hobby’s bezig zijn.”

Ik hoor je niet over boccia training, heb je dat wel kunnen doen?

“Nee! Dat klopt inderdaad. Doordat het te belastend en tijdrovend voor me is om elke keer mijn ballen zelf op te rapen, kan ik niet zelfstandig trainen. Aangezien ik de eerste tijd geen mensen thuis mocht ontvangen kon ik dus geen ballen gooien. Gek hoor! Na al die jaren intensief trainen.”

“Ik vind mijn eigen gezondheid en die van de mensen met wie ik samenwerk en waar ik van hou veel belangrijker dan de Spelen in Tokio.”

Werd je daar niet onzeker van? Niet kunnen trainen terwijl je in voorbereiding bent op de Paralympische Spelen?

“Nee, eerlijk gezegd niet. Ik speel al erg lang en heb wel miljoenen ballen gegooid in mijn leven. Ik weet dat ik het kan. Het belangrijkste voor mij om goed te presteren is dat ik fit ben en me goed voel. Daar heb ik me op gericht de afgelopen tijd.”

Laten we even een paar maanden terug in de tijd gaan naar het voorjaar van 2020. Je vertelde dat je het nieuws rondom het coronavirus al langer volgde en het dus enigszins aan zag komen. Maar weet je nog hoe je reageerde op het definitieve verplaatsen van de Spelen? Wat deed dat met je?

“Het was geen verrassing voor mij. Ik vond het best een eng idee om naar Tokio te gaan en in een vol stadion te spelen met alle risico's om besmet te raken. Misschien raar, maar ik was wel opgelucht toen ik hoorde dat toernooien en de Paralympische Spelen niet door gingen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil dolgraag toernooien spelen en zeker de Paralympische Spelen. Ik ben gek op reizen, nieuwe mensen ontmoeten en unieke momenten beleven. Daarnaast vind ik het geweldig om mezelf verder te ontwikkelen en ben ik verzot op de sport boccia. Dat is ook de reden waarom ik aan topsport doe. Ik vind alleen mijn eigen gezondheid en die van de mensen met wie ik samenwerk en waar ik van hou veel belangrijker dan de Spelen in Tokio. Gelukkig is er niemand in mijn omgeving ziek geworden. Sport is echt even niet belangrijk geweest voor mij.”

Inmiddels ben je weer voorzichtig aan begonnen met je bocciatrainingen, hoe is dat? Kun je het nog?

“Haha! Nou de eerste keer moest ik echt wel even inkomen, maar na twee uurtjes had ik het gevoel weer te pakken. Na drie keer trainen was mijn basisniveau al op een best hoog niveau. Natuurlijk ben ik nog lang niet klaar om toernooien te gaan spelen, maar gelukkig hebben we daar nog wat tijd voor! Verder zijn we vooral bezig met organisatorische dingen voor de training in Enschede. Ik zie het vooralsnog niet zitten om met het openbaar vervoer naar de centrale training van TeamNL Boccia in Amsterdam te komen. Het risico op besmetting vind ik te groot. Daarom proberen we het aantal trainingsmomenten in Enschede uit te breiden. Dit is nog wel even een puzzel met de beschikbaarheid van het Sportcentrum UT Enschede en trainsters, maar dit komt goed met alle hulp uit mijn netwerk!”

Daniel samen met zijn coaches Rianne en Renske. 

 

Je ziet je teamgenoten nu helemaal niet en ook de komende tijd zul je veel alleen blijven trainen. Wat mis je het meest?

“Het meest mis ik gewoon het samen zijn. Natuurlijk de grappen over en weer maar ook de serieuze gesprekken en het leren van elkaar. Ik mis overigens niet alleen mijn teamgenoten maar ook de staf, de coaches en ook onze fysiotherapeuten en verzorgers! Ook hen heb ik sinds maart niet meer gezien. We hebben nu ook een best jong team en veel nieuwe spelers waarbij ik het jammer vind dat ik niet kan zien hoe ze zich ontwikkelen. Ik zou ze hier graag bij helpen. Maar ik mis natuurlijk ook het samen trainen! Partijtjes en oefeningen tegen en of met elkaar en met ze allen naar toernooien en trainingskampen.”

Hoe ga je om met de onzekerheid over hoe het komende seizoen inclusief de Spelen eruit gaat zien?

“Omdat het misschien nog wel even duurt voor er weer toernooien zijn, is het belangrijk om duidelijk te hebben waar we dit seizoen de focus op willen hebben. Het allerleukst van topsport vind ik het spelen van toernooien, het reizen en me daarop voorbereiden. Het zal daarom wellicht een uitdaging worden om de trainingen leuk te houden. We zijn van plan om de focus te leggen op het mentale gedeelte: hoe werkt het brein in een bepaalde situatie; hoe werk je het beste samen; hoe maak ik iets duidelijk in een bepaald situatie en welke ‘tools’ kan ik allemaal inzetten? Ook ga ik me meer bezig houden met het begeleiden van stagiairs die me helpen bij de training, iets dat mijn trainster in Enschede voorheen altijd deed. Het is leuk om mezelf hierin te ontwikkelen. Ik kijk er wel naar uit eigenlijk! We hebben een leuk en goed plan voor de aankomende tijd en ik ga hiermee aan de slag. Het belangrijkste: ik hou van boccia en dat kan ik nu weer doen.”

En wat als… de Spelen ook in 2021 niet doorgaan?

“Ja, weet je… Ik kan geen koffiedik kijken. En daar hou ik me eerlijk gezegd ook niet mee bezig. Ik bekijk het per week en probeer de coronatijd zo goed mogelijk te besteden. Ver vooruitkijken heeft geen zin. Ik hoop wel, dat áls het doorgaat, dat het dan Spelen in volle glorie worden, dus zonder beperkingen. De Spelen zijn voor sporters, coaches en andere stafleden een geweldig mooi hoogtepunt in hun carrière. De volle stadions, de fans, de sfeer, de beleving, de aandacht, de voorbereiding...het hele plaatje. Spelen zonder publiek of met andere beperkingen zijn voor mij geen Spelen. Dus als je het mij vraagt in dat geval dan liever geen Spelen, hoe jammer ook.

“Ik durf te zeggen dat ik nog nooit zo fit en sterk geweest ben als nu!”

Corona heeft de wereld en veel van onze levens op de kop gezet. Heeft corona jou iets gebracht?

“In die paar maanden thuis had ik de tijd om dingen thuis te doen waar ik vaak geen tijd voor had. Als topsporter leid je een druk bestaan waardoor er voor andere dingen weinig ruimte is. Ik heb nu de kans gehad andere nieuwe dingen te doen en te ontdekken over mezelf. Daarnaast heb ik in deze periode erg veel aan fitness gedaan waardoor ik nu echt topfit ben geworden zonder pijntjes. Ik durf te zeggen dat ik nooit zo fit en sterk ben geweest als nu!”

Heb je nog tips voor andere sporters die nu thuis zitten?

“Het belangrijkste wat ik wil zeggen is: zorg er altijd voor dat je naar je eigen gevoel luistert en afweegt wat voor jou het belangrijkst is, wat het meeste waard is. Voor de één is iets ondernemen met het risico om besmet te raken waardevoller dan voor een ander. Iedereen moet voor zichzelf bepalen waar die grens ligt. En respecteer dan ook de keuze van anderen. Dus…doe wat voor jou goed voelt en geniet zoveel mogelijk!”

Ben je benieuwd hoe Daniel zijn dagen doorkomt? Hij is actief op Instagram: @Daniel_perez_my_life